woensdag 16 augustus 2017

De grote vlucht

Ik ben op de vlucht, voor alles wat er verstopt zit diep van binnen.
Al jaren ben ik aan het rennen, te vluchtig om te bekennen;
dat ik niet wil kijken naar wat er in mijn binnenste leeft.
Het is alsof er altijd iets anders is wat meer voorrang nodig heeft.

Gewoon maar doorgaan, vooral niet kijken en stilstaan.
Want wat zal er dan naar boven komen? Het is veel makkelijker
om mezelf met afleiding te verdoven. Met de zorgen van het leven
en hersenspinsels die in mijn hoofd rond zweven. Allemaal willen ze
een plaats in mijn bestaan, maar voor mijn hart lijkt de ruimte vergaan.

Lawaai en rumoer voeren de boventoon; zo kan een zachte fluistering
slechts worden gehoond. Voor jou is geen plaats in mijn drukke bestaan,
omdat ik uit angst niet stil kan staan. De stilte heeft letterlijk en figuurlijk
haar plaats verloren, door al het geschreeuw verloor ze haar woorden.

Hoe kan ik haar hervinden? Hoe zou ik durven kijken naar wat er
overblijft als lawaai en rumoer inbinden? Werkelijk ik heb geen idee...

Vader in de Hemel neem me bij de hand, ik wil zo graag luisteren naar
Uw zachte stem, zorg er toch voor dat ik deze herken...


6 opmerkingen:

  1. Mooi verwoord. Hij is erbij; in het rumoer van jouw gedachten of wanneer je -eindelijk- stil durft te staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vind ik heel goed geschreven en herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wees gewoon wie je bent Gien, want dat is genoeg en dat is het ook altijd geweest. Sta stil en accepteer, laat los. Jij hebt de innerlijke kracht daarvoor. Sterkte en kop op xx burgum west for life ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thanks... Lief dat je een berichtje achterlaat! Dat doet me goed. Dikke knuf van Sugah voor Spa ;-)

      Verwijderen

Ik hoor graag je reactie!