maandag 20 juli 2015

Afscheid nemen bestaat niet

Lief kindje,

Zo kostbaar en teer. Je kronkelt nu nog in mijn buik, ik voel je elke dag weer.
Vandaag had je misschien kunnen komen, maar God heeft besloten om jou nog
even te laten dromen. Dromen daar veilig in mama's buik, waar het geweld van buitenaf
je nog niet omsluit.

Lief kindje, je bent me heel dierbaar. Voor mij is het afscheid bijna daar.
Straks als je mijn buik gaat verlaten, is er voor mij een tijdperk om achter te laten.
Het voelen groeien en genieten van leven in mijn buik, 't horen naar zo'n kostbaar hartgeluid.
't Zal gaan rusten in het verleden en ik krijg geen kans om dit weer te beleven.

Ergens doet het me pijn, omdat ik bang ben hoe leeg het misschien zal zijn. De herinneringen
zal ik blijven koesteren. Ze zijn gegrift in mijn hart en tot nu toe wacht ik met smart, op de dag dat
jij zal komen. Maar ergens blijf ook ik stiekem dromen, dat het moment niet voorbij zal gaan, en
jij in mij blijft voort bestaan.

Veel liefs,

Mama




2 opmerkingen:

Ik hoor graag je reactie!