vrijdag 20 september 2013

This is not my home

Dag lieve Bloggers,

Af en toe realiseer ik me maar al te goed: 'this is not my home.' De aarde waarop ik leef voelt niet aan als thuis. Een glimp van de sereniteit die ik af en toe mee krijg vanuit de prachtige natuur bevestigd dit nogmaals. Als ik de zwanen zie aanmeren op het water in de schemering van de avondzon dan verlangt iets in mij naar die perfectie. Kon ik er maar induiken, de tijd stil zetten en het bewaren. Helaas, dit is niet zo. Het leven gaat door en ook de gebrokenheid die daarbij komt kijken. Veiligheid is af en toe ver te zoeken. We zijn vaak zo hard voor elkaar en snel met ons oordeel. Tenslotte zijn we ook zelf onderdeel en debet aan de gebroken schepping.

De rollen die we voor elkaar spelen en het masker wat we dragen kan soms in één keer barsten. De ware aard zoals we dit vaak noemen komt dan naar boven. En dat valt vaak vies tegen. We proberen het allemaal wel te verbloemen en ons beste kant te laten zien maar dat neemt helaas het zwarte gedeelte niet weg. Ik verlang zo naar die plek waar we volledig onszelf kunnen zijn en die hele donkere vlek in ons binnenste niet meer aanwezig is. Wat zal het dan fijn zijn! En wat zullen we elkaar dan liefhebben. Onvoorwaardelijk, met de agape liefde, de liefde van God. Is dit niet de liefde waar we allemaal zo intens naar verlangen?

Tegelijkertijd weet ik ook, daar zijn we nog niet. En ik kan me maar moeilijk voorstellen dat God nu al met een agape liefde van mij houdt. Dat Hij onvoorwaardelijk liefheeft, zelfs nu ik die zwarte olievlek nog in mijn hart draag. Die plek waar rommel en ellende elkaar ontmoeten, de plek waar 'ik' hoogtij viert. Waar ze hand in hand met trots samen loopt. Tja, wat moet ik er van zeggen? Het doet afbreuk aan mijn behoefte aan veiligheid. Want, zal God anders reageren dan mensen? Vaak laten wij mensen elkaar vallen als bakstenen als we ons ware gezicht tonen. Hoe moet God, de Onberispelijke, de Perfecte hier dan wel niet op reageren? Ja, met agape liefde. Onvoorstelbaar. De controledrang in mij zou het liefst al het zwarte uit mijn hart bannen, voor mijn gevoel zou dit meer zekerheid bieden om zijn onvoorwaardelijke liefde te verdienen.

Maar ik weet, dat is niet mogelijk. Echter geborgen in Jezus is alles mogelijk! Vader God, help mij om uw agape liefde te voelen tot in het diepst van mijn hart, dat het al mijn vlees en botten mag verzadigen, zodat mijn ziel zal zingen: 'Loof de Heer mijn God, die ons liefheeft!'

Amen

4 opmerkingen:

  1. Je blog is erg mooi. Ga je nog verder ermee?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Wiecke,

      Bedankt voor je compliment! Ik ga er zeker verder mee :-)
      Hoop weer eens wat van je te horen!

      Verwijderen

Ik hoor graag je reactie!