woensdag 11 september 2013

Worstelen als David

Dag lieve Bloggers,

Zojuist las ik een stuk van David. Ik vond het heel intrigerend en kon me er helemaal in vinden.

Ik was van plan zorgvuldig te leven en ook in mijn spreken niet te zondigen. Ik wilde mijzelf in bedwang houden, zolang ongelovigen op mij letten. Ik zweeg en sprak geen woord, ik hield mijn mond en ontving het goede niet. Mijn zorgen en problemen werden alleen maar groter. Het verteerde mij van binnen; als ik zuchtte, laaide alles weer op. Toen sprak ik wel.'
(Psalm 39: 1-3)

Goh, wat een waarheid. Ik herken me zo in deze worsteling van David. Hoe vaak heb ik niet gevochten tegen de zonde, tegen mezelf, tegen mijn zondige natuur. Hoe harder ik het probeerde, hoe meer ik erin leek te verdrinken. Het verteerde mij van binnen. Net als bij David. Hoe opmerkelijk dat zelfs David, een man naar Gods hart, dezelfde strijd streed. Het geeft mij kracht om door te gaan. En dan bedoel ik niet, doorploeteren in mijn eigen vlees, maar vertrouwen op de Geest.

Het randje van zelf doen is zo dun. Zodra ik weer op eigen inzicht en kracht begin te vertrouwen open ik mijn deuren wagenwijd voor de duivel. Eigenlijk doe ik hem een uitnodiging, van kom maar lekker binnen.
Nee, als de duivel weer aan komt kloppen kan ik slechts één ding doen: Heer, wilt u de deur opendoen?
Voor Zijn aangezicht en alleen voor dat van Hem zal hij zeker vlieden!

Amen.

2 opmerkingen:

  1. Ik erken het ook hoor. Davids worsteling. Mooi dat je hierover schrijft en het niet wegstopt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Refo Mama voor je comment :-) Het is fijn om te weten dat het wordt gewaardeerd wat ik schrijf.. Jij ook veel sterkte gewenst in je strijd!

      Verwijderen

Ik hoor graag je reactie!