donderdag 1 september 2016

Psalm 39


Psalm 39: 2-5


Ik dacht: Ik moet me inhouden.
Ik zal mijn mond niet opendoen, want ik wil geen verkeerde dingen zeggen.
Ik wil niet meedoen met slechte mensen. En ik was stil, ik zei geen woord.
Ik zweeg, maar ik bleef ongelukkig. Ik hield het bijna niet meer uit.
Het was alsof ik in brand stond, mijn gedachten leken wel vlammen.
En toen begon ik toch te spreken. Ik zei: 'Heer, zeg me wanneer ik zal sterven.
Ik wil weten hoe lang ik nog leven moet, vertel me wanneer mijn leven voorbij is. 



Toen ik zojuist mijn bijbel opensloeg kwam ik op deze psalm terecht. Ik was eigenlijk naar een andere psalm opzoek maar 'toevallig' stuitte ik op deze. Toevallig zet ik hierbij tussen aanhalingstekens want ik geloof niet dat het toevallig was. Ik kan me goed vereenzelvigen met David. Hij deed wat ik ook al een hele poos aan het doen ben. Mezelf inhouden, mijn mond niet opendoen. Proberen om het juiste te doen en geen kwaad te spreken. Toch blijf ook ík ongelukkig. Het helpt niet. Je kunt het een hele tijd volhouden maar op een gegeven moment sta je van binnen in brand. In brand van woede. Gedachten die als vlammen in je binnenste branden.

Alles opkroppen zorgt uiteindelijk voor depressiviteit zoals we ook heel goed kunnen zien in deze psalm. David vraagt wanneer hij zal sterven, wanneer zijn leven voorbij is. Hij ziet het niet meer zitten. Jezelf ten koste van alles stil houden om de lieve vrede te bewaren lijkt niet veel goeds te brengen. Dit is de les die ik hieruit mag leren.
Het is beter om jezelf uit te spreken, je ongenoegen te delen als een ander je kwaad heeft gedaan. Alles over je heen laten gaan is ook niet zoals God het bedoeld heeft. Uiteindelijk hebben we niet voor niets emoties gekregen... En toch, ik vind het lastig. De afwijzingen van mensen die hierop kunnen volgen houden me in hun greep. Daarom zal ook ik mijn gebed net als David, in het einde van deze psalm, wendden tot God: 'Heer, hoor mijn gebed. Hoor hoe ik om hulp roep, hoor hoe ik huil!' Zonder U, kom ik hier niet uit.... Verlos mij van de hunkering naar goedkeuring van mensen. Laat me niet bang zijn voor afwijzing. Ik ben immers van U en dat is genoeg!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik hoor graag je reactie!