Mijn Jezus, mijn vriend

Eens in de zoveel tijd heb ik zo'n ingeving. Zo'n helder moment waarop me heel duidelijk wordt wat Jezus voor mij heeft gedaan. Dat Hij voor mij de straf heeft gedragen. Voor al wat ik misdeed. En dat is nogal wat.    Ik zou niet graag al mijn gedachtegoed op een witte muur projecteren en dit vervolgens aan iedereen tentoonstellen. Nee, wat binnenin mij gebeurt kan het daglicht meestal niet verdragen. God kent ons door en door. Hij weet wat we denken. Hij weet het al voor we het überhaupt gedacht hebben. Hij kent alle rommel. Hij kent al die smurrie. Hij kent ons nog beter dan onszelf. En Hij zegt: 'Ik weet wie je werkelijk bent én ik houd van je.'

Hoe vaak proberen we ons niet mooier te verkopen aan de buitenwereld? Ons zoetsappige buitenkant probeert de ander te misleiden, totdat we door de mand vallen en het opgesmukte masker niet meer kunnen verdragen. Met als resultaat dat de aangegane relaties 9 van de 10 keer in het water vallen. Nee, ons pakketje schroot wordt helaas minder gewaardeerd. Ons pakketje schroot is niet zo geliefd. En zeg nou zelf, wie vindt het nou wel makkelijk om van een egoistisch, zelfingenomen, veroordelend, nors én/of gewelddadig persoon te houden? Ja, één keer lukt dat nog wel. Dan zien we zulk gedrag door de vingers. Een tweede keer misschien ook nog wel. Na de derde keer wordt het echt moeilijk én als we geen excuses horen, zowaar onmogelijk.

Hoe vaak hebben we dit gedrag niet naar God vertoond? Ik denk ontelbare keren. Zeker als ik voor mezelf spreek. En toch, blijft Hij onvoorwaardelijk proberen. Hij heeft Zijn enig geboren Zoon gegeven voor ons. God, de Heilige en Rechtvaardige kan niet om zijn eigen maatstaven heen. 't Zou ook een mooie boel zijn als alle ongerechtigheid ongestraft zou blijven. Ik vraag me af wat we daar eigenlijk van zouden vinden?
Maar wat zegt Jezus? Ik draag jouw straf. Ik ga in jouw plaats, zodat jij geen straf hoeft te dragen. Jij gaat vrij uit. Ik houd zoveel van jou dat ik voor jou de dood in wil gaan. Je hebt niks aan mij te geven, maar dat hoeft ook niet. Het gaat mij niet om wat je doet. Het gaat mij om wie je bent én ik houd van je. Wat een liefde! Zowel van Vader als Zoon. Het is bijna niet te bevatten. Zij hebben beide de straf voor mij gedragen. En waarom eigenlijk? Was ik naar Hen op zoek? Nee. Had ik ook maar iets voor Hen gedaan? Nee.
Was er ook maar iets vanuit mij om aan Hen te geven? Nee.

Onvoorwaardelijke liefde is échte liefde.  Ze is geduldig en vol goedheid, kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.....


Dankuwel Jezus, Dankuwel Vader, Dankuwel Heilige Geest.
Amen