Update

Dag lieve lezers, 

Het is inmiddels alweer ruim een jaar geleden toen ik voor het laatst een post plaatste op deze blog. Wat is de tijd voorbij gevlogen en wat heeft 2020 ons onaangenaam verrast. Het waren roerige tijden - en nog. Ik ben er, net zoals ieder ander, in mee gegaan... op die tijding naar het onbekende. Toch altijd blijven hopend met mijn ogen gericht naar Boven. Af en toe vlogen er flarden van Bijbelteksten door mijn hoofd: 

Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht, denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg
Spreuken 3:5,6

Laat af en weet dat Ik God ben
Psalm 46:11

Op die angstige momenten dat ik ze nodig had en mezelf eraan vastklampte als ware reddingsboeien voor mijn ziel. Het zijn van die pareltjes uit Gods Woord die mijn leven zoveel richting en duidelijkheid geven. Hoe beperkt en beknopt is mijn eigen inzicht wel niet? Ik heb mogen leren dat ik de diepten van mijn eigen hart helemaal niet kan doorgronden, laat staan dat ik weet wat mijn onderliggende motieven zijn. De Heer heeft me mooie inzichten geschonken over alle 'valse overtuigingen' die ik er ten diepste op na hield.  Ze lagen daar te broeden als valse adders die de overhand trachten te halen op mijn leven door hun slinkse leugens. Als wolven in schaapskleren kwamen ze naar de oppervlakte om mij te misleiden en ze te gehoorzamen. Maar al verstijfd ons lichaam van de angst en wil het van geen ophouden weten, dan nog hebben we een keuze om daar wel of niet gehoor aan te geven...

Het vlees en de Geest

Er zijn van die tegenpolen die lijnrecht tegenover elkaar staan; het vlees en de Geest bijvoorbeeld. Deze twee kunnen niet gebroederlijk samen gaan, want het vlees kan zich niet onderwerpen aan Gods wet. (zie Romeinen 8:7) Mijn inzicht vanuit mijn verdorven vlees is daarom ook geen betrouwbare graadmeter. Toch heb ik jaren geleefd in de overtuiging dat dit wel zo was. Ik gebruikte mijn vlees als toetssteen of iets al dan niet gemeend of goed zou zijn. Het graven in mijn vlees was absoluut geen aangename speurtocht. Hetgeen wat ik daar aantrof was én is ronduit rampzalig en geeft nog meer reden tot vrees. Gaandeweg zijn er steeds meer schelletjes van mijn ogen af gegaan en wordt mijn zicht steeds duidelijker. Puur en alleen door het licht van Gods Woord op mijn omstandigheden te laten schijnen, wat door genade mag landen in mijn ziel. In mijn vlees immers woont niks goeds; dat kan ik voluit met Paulus bevestigen (zie Romeinen 7:18).

Richt je blik op Jezus

Ik wil je daarom bemoedigen, lieve lezer. Wie je ook bent en wat je situatie ook is op dit moment. Geef nooit op en vecht door. Blijf vasthouden aan de beloften uit Gods Woord, net zolang totdat je ze eigen kunt maken en je de zoete balsem ervan kunt ervaren in je ziel. Ja, het is een strijd.. maar niet één die we alleen hoeven aangaan. We mogen groeien en langzaam verder bloeien. Laten we dan onze blik gericht houden op Jezus, onze Leidsman en Herder. Hij zal het dragen en Hij zal verbinden. Blijf doorgaan, vastberaden en standvastig. Hij is de Voleinder van ons geloof en laat het werk van Zijn Handen niet varen..