maandag 19 september 2016

Heilige zondaars

Zo werd ik gegrepen door deze twee woorden. Ze kwamen zomaar voorbij in een onbekend lied. Een lied dat werd gezongen in een avond kerkdienst. In een kerk waar vele vele mensen hun plaats hebben genomen en naar de roep hebben gehoord...

......Heilige zondaars......

Zijn we dat niet allemaal? En met allemaal bedoel ik dan, mijn broeders en zusters die Christus toebehoren. Ik werd er door geraakt. Want het zijn deze twee woorden die zo mooi de paradox weergeven. De paradox van het leven en naar mijn inziens van het Christendom. We zijn geroepen om heilig te zijn en toch blijft de zonde ons achtervolgen. We zijn bestemd om in de Hemel te wonen en toch moeten we onze levensloop op aarde voltooien. We willen zo graag een heilig en zorgeloos leven leiden en tegelijkertijd hebben we te dealen met de zonde en gebrokenheid in deze wereld.

Een mens, toebehorend aan Christus; heilig en tegelijkertijd zondig. Rein en stralend en toch ook besmeurd en bevlekt. Het zal niet voor altijd zo blijven. Eenmaal in onze Hemelse woning aangekomen, zijn we van dit laatste woord verlost. Dit laatste woord heeft verloren en krijgt geen plaats meer. Wat kijk ik daar naar uit. Straks waar dat éne woord triomfeert.....

......Heilig, heilig is de Heer.......


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik hoor graag je reactie!