vrijdag 26 juni 2015

Safe in the arms of the Sheperd

Heer, soms vraag ik me af, wat doet mijn leven ertoe? Hoe ben ik hier verzeild geraakt? Waarom heb ik gekozen voor een leven in schijnbare vergetelheid? Telkens als ik mezelf vergelijk met andere mensen, oud klas genoten, en lees hoe zij in werelds oogpunt het hebben gemaakt, voel ik me nietig.

Ooit had ik ook diezelfde plannen. Carrière maken stond hoog bij mij in het vaandel. Eveneens een materialistische levensstijl. En als ik dan zo terugkijk en bijvoorbeeld zou deelnemen aan een schoolreünie, dan valt er op dat gebied weinig eer voor mij te behalen. Ja, ik heb wel gestudeerd maar ik ben vrij snel na mijn eerste baan gestopt met werken. Ik kon mijn draai niet vinden in de op geldbeluste zakenwereld. Mijn antwoord op de vraag wat ik dagelijks doe, zou zijn: ik ben fulltime mama, ik ben thuis en zorg voor mijn kinderen. De reactie die hier op volgt is vaak vrij ongemakkelijk. Mensen weten niet zo goed wat ze moeten zeggen. Er valt een stilte en het gesprek krijgt een andere wending.

Ach, op zichzelf staand is dat ook helemaal niet erg. Ik weet nog goed hoe ik voor de buitenwereld mooi weer kon spelen maar van binnen kapot ging. Uiterlijk vertoon daar ging ik erg ver in door totdat Jezus mij riep. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik het stuur radicaal heb omgegooid. Ik heb alles laten liggen en ben Hem gaan volgen. Ik kon ook niet anders en ik ben Hem ook nog elke dag dankbaar voor Zijn roepstem.

Gelukkig heeft Hij me gegrepen van dat lege bestaan. En toch voel ik me soms zo klein en nietig. Ik heb geen grote succes verhalen waar ik me op kan beroemen. Nee, het is eerder andersom. Ik kan alleen maar in kwetsbaarheid zeggen: ik heb het niet gered, ik kon niet meer, totdat Hij me vastpakte en me naar Zijn vrede heeft geleid. Kijkend in de ogen van de mensen die het in werelds oogpunt hebben gemaakt, zie ik toch vaak een leegte. Ook dát geeft geen vervulling. Uiteindelijk ben je holle dromen aan het najagen die geen innerlijke vrede bieden. Hij alleen geeft vervulling, tot in eeuwigheid. Amen.


6 opmerkingen:

  1. Mooi!!!! Geweldig dat onze identiteit niet in de maatschappij ligt he!? Veel vreugde en Gods zegen in het managen van je gezin;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! Ja, dat is een heerlijk voorrecht :-) Ik moet alleen nog leren om wat vaker in die Waarheid te gaan staan.

      Verwijderen
  2. Dank je wel voor het delen. Heel mooi en aangrijpend. Hij alleen geeft vervulling, ja!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je reactie :-). Ik kan daar alleen maar Amen op zeggen :-)

      Verwijderen
  3. Zo is het maar net. Succesverhalen?? Meid wat zijn er toch veel verhalen te vertellen over de kleintjes. Ik raak ook nooit uitgesproken over Thomas, Lize en Armin. Ik ben helemaal gek op mijn kleinkinderen. Daar kan geen enkele carrière tegen op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahah lieve Tineke, je hebt ook helemaal gelijk :-) Dankjewel voor je reactie, dat is goed voor mij om te horen :-)

      Verwijderen

Ik hoor graag je reactie!